язгуур
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [jaʣăǧu:r]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠡ᠊ᠢ᠊᠊ᠵᠠᡍᠣ᠊᠊ᠷ
- (ижагур)
Үгийн утга[засварлах]
- тэм.
- Угийн, аль хэзээний
- Хүний яс үндэс, угсаа гарал; дээд удмын үүсгэр
- Үүсэл гарал, байгууллаараа адил, төстэй амьтан ургамлын нийтлэг ангилал
- Аливаа бодосын эх, тэргүүн
- шилж. Зэрэг илтгэгчээр илтгэгдэж байгаа тоо.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- энэ хүн язгуураас эндэхийн хүн - энэ хүн угийн эндэхийн хүн
- язгуурын монгол хүн - угийн монгол хүн
- үгийн язгуур хэл шинж. - үгийн цөм утгыг хадгалсан, цаашид задалж үл болох утгат хэсэг
- язгуур угсаагаа мэдэж байх - гарал үүсэл, удам угсаагаа мэдэх
- язгуурын цааз хуучир. - 1709-1795 оны үеийн хууль буюу халх журам
- мийн язгуурын амьтан - муурын төрлийн амьтан
- шүхэр цэцгийн язгуурын ургамлууд - шүхэр цэцгийн багийн ургамлууд
- язгуур махбод - тухайн зүйлийг бүтээх үндсэн эд эс
- язгуур эрх ашиг - үндсэн эрх ашиг
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
яз|гуур тэм.. хэл шинж. үгийн ~ (яс үндэс) ~ угсаа хорш. (үндэс) үндэс ~ хорш.
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ᠡ᠊ᠢ᠊᠊ᠵᠠᡍᠣ᠊᠊ᠷ ᠤ᠊ᠨ
ᠡ᠊ᠢ᠊᠊ᠵᠠᡍᠣ᠊᠊ᠷ ᠲ᠋ᠣ
ᠡ᠊ᠢ᠊᠊ᠵᠠᡍᠣ᠊᠊ᠷ ᠊ᠢ
ᠡ᠊ᠢ᠊᠊ᠵᠠᡍᠣ᠊᠊ᠷ ᠡᠴ᠊᠊ᠨ
ᠡ᠊ᠢ᠊᠊ᠵᠠᡍᠣ᠊᠊ᠷ ᠢᠶᠡᠷ
ᠡ᠊ᠢ᠊᠊ᠵᠠᡍᠣ᠊᠊ᠷ ᠲ᠋ᠠ᠊ᠢ
ᠡ᠊ᠢ᠊᠊ᠵᠠᡍᠣ᠊᠊ᠷ ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ
ᠡ᠊ᠢ᠊᠊ᠵᠠᡍᠣ᠊᠊ᠷ ᠢᠶᠡ᠊ᠨ
ᠡ᠊ᠢ᠊᠊ᠵᠠᡍᠣ᠊᠊ᠷ ᠣ᠊ᠣ᠊᠊ᠨ
- /~ын /~т /~ыг /~аас /~аар /~тай /~ руу /~аа /~ууд
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
- язгуур гарал - үндэс угсаа
- язгуур уг - үүсэл гарал, гарал үндэс
- язгуур угсаа - яс угсаа, удам угсаа
- овог язгуур - удам угсааны уг үндэс
- үндэс язгуур - үндэс, угсаа
- язгуур хэргэм - гарал угсаа, хэргэм зэрэг
- уг язгуур - эх үүсвэр, гарал
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Язгуур олон боловч хаан язгууртан мэт язгуур бэрх
- Хаан язгууртан олон боловч алширын тэмдэгтээс дор
- Язгуур эрхээр омгорхсон хүнийг хор мэт үз
- Усгал шударга нөхрийг эм мэт шүт