хөвч
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [xцfʧĭ]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠬᠥ᠊ᠪᠴ᠊ᠢ
- (хөбчи)
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.
- Уул нуруу үргэлжилсэн өндөрлөг газар, мөн өндөрлөгт тогтсон ягц мод
- II нэр.
- Нумыг матируулан тогтоох мушгимал сур
- Морин хуурын татуурыг хөвчилсөн адууны дэл сүүл;
- III тэм.
- Хөвчин.
- IV.
- тээрхийн хөвч (эр бэлгэ эрхтний тээрхий шамарга хоёрыг холбосон шөрмөс), хөвч таслах (хозлох).
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- эзэнгүй хөвч - ойр тойронд нь хүн амьдардаггүй, алслагдсан ой мод, уул ус бүхий газар
- нумын хөвч - нумыг матируулан татдаг сур
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
хөвч нэр. ой ~ хорш. (битүү ой мод), хөвчийн, хөвчид, хөвчөөс
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
- ой хөвч - аглаг битүү ой мод
- уул хөвч - хүний хөлөөс хол өтгөн шигүү ой мод бүхий аглаг уул нуруу
- хангай хөвч - өндөр уул нуруу, гол горхи, ой мод жигдэрсэн газар
- хөвч царам - аглаг зэлүүд, өтгөн ой мод бүхий өндөрлөг сэрүүн газар
- хөвч тайга - аглаг зэлүүд өтгөн ой мод, уул нуруу бүхий газар
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Тал газар тавиулж
- Тайга газар алхуулж
- Хөндий газар хатируулж
- Хөвч газар сажлуулах
- Хөлс гаргаж хүн болох
- Хөвч нугалж баатар болох
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Зүйр үг[засварлах]
- Хөвчид сууж
- Хөөтэй хожуулд мөргөх
Тайлбар: зовж зүдрэх
- Хөвчийн өндөр өвс тэмээнд зохихгүй
- Хөтлийн богино өвс үхэрт зохихгүй
Тайлбар: юм, үзэгдэл өөр өөрийн зохилдлогоотой