хөвч
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [xцfʧĭ]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠬᠥ᠊ᠪᠴ᠊ᠢ
- (хөбчи)
Үгийн утга
[засварлах]- I нэр.
- Уул нуруу үргэлжилсэн өндөрлөг газар, мөн өндөрлөгт тогтсон ягц мод
- II нэр.
- Нумыг матируулан тогтоох мушгимал сур
- Морин хуурын татуурыг хөвчилсөн адууны дэл сүүл;
- III тэм.
- Хөвчин.
- IV.
- тээрхийн хөвч (эр бэлгэ эрхтний тээрхий шамарга хоёрыг холбосон шөрмөс), хөвч таслах (хозлох).
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- эзэнгүй хөвч - ойр тойронд нь хүн амьдардаггүй, алслагдсан ой мод, уул ус бүхий газар
- нумын хөвч - нумыг матируулан татдаг сур
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]хөвч нэр. ой ~ хорш. (битүү ой мод), хөвчийн, хөвчид, хөвчөөс
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]
Орчуулга
[засварлах]Хоршоо үг
[засварлах]- ой хөвч - аглаг битүү ой мод
- уул хөвч - хүний хөлөөс хол өтгөн шигүү ой мод бүхий аглаг уул нуруу
- хангай хөвч - өндөр уул нуруу, гол горхи, ой мод жигдэрсэн газар
- хөвч царам - аглаг зэлүүд, өтгөн ой мод бүхий өндөрлөг сэрүүн газар
- хөвч тайга - аглаг зэлүүд өтгөн ой мод, уул нуруу бүхий газар
Товчилсон үг
[засварлах]Хэлц үг
[засварлах]Өвөрмөц хэлц
[засварлах]Хэвшмэл хэлц
[засварлах]- Тал газар тавиулж
- Тайга газар алхуулж
- Хөндий газар хатируулж
- Хөвч газар сажлуулах
- Хөлс гаргаж хүн болох
- Хөвч нугалж баатар болох
Аман зохиолд орсон нь
[засварлах]Зүйр үг
[засварлах]- Хөвчид сууж
- Хөөтэй хожуулд мөргөх
Тайлбар: зовж зүдрэх
- Хөвчийн өндөр өвс тэмээнд зохихгүй
- Хөтлийн богино өвс үхэрт зохихгүй
Тайлбар: юм, үзэгдэл өөр өөрийн зохилдлогоотой