царам
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [ʦaram]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠴᠠ᠊ᠷᠠ᠊ᠮ
ᠴᠠ᠊ᠷ᠊ᠮᠠ
- (чарам)
Үгийн утга
[засварлах]- I нэр.
- Түлэгдэх, хайрагдах зэргээс хүн амьтны биед тогтсон сорви.
- II нэр.
- Уулын хяр, хөндий, хоолой, хөвч мэтийн өндөр газарт жавар, сэрүүн хялбар тусах газар
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- цармын бялзуухай амьт. - Европ, Ази, Хойд Америкт тархмал модонд үүрээ засдаг байнгын шувуу
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]ца|рам нэр. цармын, царамд, цармаас
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]
Орчуулга
[засварлах]Хоршоо үг
[засварлах]- таг царам - өндөр уулын оройн хүн, амьтан хүрэхэд бэрх аглаг хэсэг
- хөвч царам - аглаг зэлүүд, өтгөн ой мод бүхий өндөрлөг сэрүүн газар
- хангай царам - ой мод, гол горхи, өвс ургамал жигдэрч уул нуруу хосолсон газар болон уул хоорондын хөндий хоолой газар