хангай
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [xaŋǧai]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠬᠠᠠᢉᡍᠠ᠊ᠢ
- (ханггаи)
Үгийн утга[засварлах]
- нэр.
- Уул нуруу, ой хөвч, гол мөрөн, мод ургамал сайтай, зөөлөн хар шороон хөрстэй нутаг
- Газар, дэлхий
- цээр. Чоно;
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- хангайн ургамал - зөвхөн хангайд ургадаг ургамал
- хангайн хар төмс урга. - хад асга, ой шугуйгаар ургадаг ойм хэлбэртний ангид багтах нэг зүйл спорт ургамал
- хангай шиг түшигтэй - нөмөр нөөлөг ихтэй, хайр халамж ихтэй
- элдэв хангайн юм ярьж хүний сэтгэх үймүүлэх - янз бүрийн юм ярьж хүний сэтгэл тавгүйтүүлэх, болсон болоогүй юм яриад, хэрэгтэй хэрэггүй юм яриад сэтгэл үймүүлэх
- өнгийн хангайн юм яриа. - зүсэн зүйлийн юм, янз бүрийн юм
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
хан|гай нэр. хангайн, хангайд
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
- хангай говь - уул ус жигдэрсэн газар болон тал хээр бүхий элс зонхилох газар
- хангай царам - ой мод, гол горхи, өвс ургамал жигдэрч уул нуруу хосолсон газар болон уул хоорондын хөндий хоолой газар
- хангай хөвч - өндөр уул нуруу, гол горхи, ой мод жигдэрсэн газар
- хангай дэлхий - газар дэлхий, уул ус
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
- хангай шиг - маш өндөр, том
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Хавар цагийн аян хол
- Хангай газрын бараа хол
- Харанхуй шөнөд зул сайхан
- Хангай замд хань сайхан