тайга
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [taiǧă]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠲ᠋ᠠ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊᠊ᠭᠠ
- (тайиг-а)
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.
- Хөндөгдөөгүй ой хөвч бүрхсэн өтгөн шигүү, өндөр аглаг уул нуруу
- II.
- тайга нохой амьт. (зэгзгэр өндөр хөлтэй, тачир үстэй, маш хурдан гөрөөч нохой)
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- тайгын адуу - ян сарьдаг уултай, цас их унадаг Якут, Хойд туйлын ой орчмоор нутагшсан, хүйтэнд тэсвэртэй нэг омгийн адуу. Мөн Монголын хойд хязгаарын Хөвсгөлийн тайга хавийн Дархад нутгийн цагаан адуу
- тайгын бүслүүр - газар нутгийг уур амьсгалынх нь онцлогоор хуваасны шилмүүст ой зонхилсон ургамлын хэв шинж бүхий хэсэг
- тайгын ургамал - тайгын бүсэд ургах ургамал
- тайгын цаатан - тайгын аглаг зэлүүд газар цаа маллан амьдрах нэг ястан
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
тай|га нэр. тайгын бүслүүр, тайгад, тайгаар
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
- ой тайга - өтгөн шигүү, аглаг ой мод
- уул тайга - өтгөн шигүү ургасан ой мод бүхий уул нурууд
- хөвч тайга - аглаг зэлүүд өтгөн ой мод, уул нуруу бүхий газар
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Тайга нохой хуцдагаараа хуцаг
- Тайлаг тэмээ явдгаараа явна
- Тайга нохойноос хурдан
- Таваг туулайнаас хурдан
- Тайга тавихын эхэнд баана
- Тал газар тавиулж
- Тайга газар алхуулж
- Хөндий газар хатируулж
- Хөвч газар сажлуулах
- Тангад хүнийг тэжээвэл толгой дээр гарна
- Тайга нохойг тэжээвэл орон дээр гарна
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Зүйр үг[засварлах]
- Хөвч тайга хорш. (аглаг зэлүүд өтгөн ой мод
- Уул нуруу бүхий газар).
@тайга II. тайга нохой амьт. (зэгзгэр өндөр хөлтэй
- Тачир үстэй
- Маш хурдан гөрөөч нохой): тайга туулайнаас хурдан
- Ташуур мориноос хурдан
Тайлбар: маш хурдан, морины хурдан нь ташуурандаа байдаг