ор

Wiktionary-с

Монголоор[засварлах]

Үгийн гарал[засварлах]

Үгийн дуудлага[засварлах]

[orʌ]

Үндэсний бичиг[засварлах]

ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ


(ору)

Галиглах зарчим

Үгийн утга[засварлах]

I нэр.
  1. Хэвтэж унтахад зориулсан хэрэглэл
II нэр.
  1. Юмны үлдээсэн хэв, ул мөр
  2. шилж. Үнэний хувь
III нэр.
  1. Хүн, юмны төлөөс, нөхөөс болохуйц зүйл
  2. Хүний байрлаж байгаа газар, суудал
IV нэр.
  1. Шинж тэмдэг, сураг чимээ
V дай.
  1. Огт, бүр, нэгмөсөн
VI амьт.
  1. Гөрөөс.
VII хуучир.
  1. Хавдар, хаван; хий, шар, цус, бэтэг, бэртсэн хорын таван ор буй.

Ойролцоо үг[засварлах]

Нийлмэл үг[засварлах]

модон ор - модоор хийсэн унтаж хэвтэх хэрэглэл
эвхдэг ор - унтах үедээ дэлгээд бусад үед эвхэн тавьдаг хэрэглэл
давхар ор - а.дээр дээр нь давхарлан тавьсан унтаж хэвтэх хэрэглэл; б.хуучир. авсны гадуурх хүрээ
аяны ор - аянд явахдаа унтахад зориулсан авсаархан тавилга
хүүхдийн ор - хүүхэд унтахад зориулсан жижигхэн хэрэглэл
нэг хүний ор - нэг хүн унтахад зориулсан нарийхан хэрэглэл
орны тоо - эмнэлэг, сувиллын газарт хэвтэж эмчлүүлэх, сувилуулах өвчтнийг хүлээн авч хэвтүүлэх хэрэглэлийн тоо
орноос босгох - хэвтэж унтаж байхад нь сэрээн босгох
ор засах - унтаж хэвтэх дэвсгэр хучлага бэлдэх
ор дэрний цагаан хэрэглэл - гудсан дээр дэвсэх, хөнжилд хийх зориулалтын даавуунууд
ор дэр хураах - унтаж хэвтсэн дэвсгэрээ засч янзлах
хурууны ор - хурууны хээ дардац
ороор орох - ул мөрийг нь даган мөрдөх
ор гарах - ул мөр үлдэх
ор ихтэй - үнэний хувь ихтэй
ор босгох - а.ор нөхөх; б.худалдах буюу идэх малыг солих
орыг нь олох - төлөөлөх зүйлийг нь олох
ор нэр болгох - дутуу дулимаг хийж хийсэн нэр зүүх
ор нэрийн төдий - хий хоосон нэрийн төдий, оронцог төдий
ор олж суух - суудал олж суух
ор орондоо зогсох - байсан газартаа зогсох
ор тооцох - байсанд тооцох; #шилж. Ажил болон албан тушаалын байр суурь, суудал
ор сураггүй алга болох - хэл чимээгүй алга болох
ор мэдэхгүй - огт мэдэхгүй
ор тас мэлзэх - ихэд гүтгэн гүрийх

Зөв бичихзүй[засварлах]

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

ор нэр. орны, оронд, орноос, ороор

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]


Орчуулга[засварлах]

Хоршоо үг[засварлах]

  • ор дэвсгэр - унтаж хэвтэх үед хучиж дэвсэх хэрэглэл
  • ор дэр - унтаж хэвтэх үедээ дэвсэж хучих болон дэрлэх зүйл
  • ор мөр - ямар нэгэн зүйлээс үлдсэн ором тэмдэг
  • ор үндэс - үнэн бодот байдлын эзлэх хэмжээ, хувь
  • ор сураг - чимээ мэдээ
  • ор тор - сураг байдал
  • ор тас - бүр, огт

Товчилсон үг[засварлах]

Хэлц үг[засварлах]

Өвөрмөц хэлц[засварлах]

Хэвшмэл хэлц[засварлах]

Гар гэхэд орох
Ор гэхэд гарах
Ид ид гэхэд тамшаах нь эвгүй
Ор ор гэхэд шагайх нь эвгүй
Олноор суувал амаа хичээ
Ор ганцаар суувал биеэ хичээ
Ор ор гэхээр ухарна
Ооч ооч гэхээр тамшаана
Ор ор гэхээр шагайна
Ид ид гэхээр долооно
Орон дээрх өвгөнөөс
Ор тойрсон хүүхэд дээр

Аман зохиолд орсон нь[засварлах]

Зүйр үг[засварлах]

Жаргалтай гэж орондоо бүү дуул
Зовлонтой гэж орондоо бүү уйл

Тайлбар: унтаж хэвтэж байх үедээ уйлж дуулахыг цээрлэсэн нь

Олон ирвэл цайгүй
Орой ирвэл оргүй

Тайлбар: а.нэг зүйлийг олонтоо давтвал ад болох; б.олноос хоцорвол хоосон үлдэх

Олон голын жавраас орны хөндийн жавар

Тайлбар: бага гэж бүү бас

Олны үг ортой
Оройн бургаас очтой

Тайлбар: олон түмэн огт үндэсгүй зүйл ярьдаггүй

Ор сох байж онигыгоо муухай гэж голох

Тайлбар: өөрт байхгүй байж бусдад байгаа зүйлийг муу хэлэх