шүтээн
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [ʃьte:n]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠰ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊ᠭᠡ᠊ᠨ
- (ситүгэн)
Үгийн утга
[засварлах]- нэр.шашин.
- Тахих, бишрэх, сүслэн шүтэх, хүндлэн дээдлэх юм
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]шү|тээн нэр. шүтээний, шүтээнд, шүтээнээс, о.тоо шүтээнүүд
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]
Орчуулга
[засварлах]Хоршоо үг
[засварлах]- бурхан шүтээн - хүний итгэл бишрэл бүхий зурмал, сийлмэл, цутгамал бурхдыг нэрлэх ерөнхий нэр ба дээд шүтээн
- онгод шүтээн - бөө буух үед биед нь орж ирэх, хий сүг гэгч тахих бишрэх юм
- онгон шүтээн - а.тахин шүтэж буй эзэд, савдагийн сүг сүнс, тэдгээрийг дүрсэлсэн дүрс; б.шилж. ариун нандин, эрхэм зүйл