хянга
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [xiŋǧă]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᢉᠢᠠᢉ᠊ᠭᠠ
- (хингг-а)
Үгийн утга[засварлах]
- нэр.
- Уул хярын дээд ирмэг
- биезүй. Хүний шаант чөмөгний өмнө талын ирмэг бүхий хавтгайвтар яс
- биезүй. Хүний хамрын ясны овгор хэсэг
- Хүн, амьтны бие бялдрын чадал чинээ, тамир тэнхээ
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- нүцгэн хянга - уулын өвс ногоогүй хяр
- хянган шилбэ - а.хүний шаант чөмөгний нарийн үзүүрийн өмнө тал
- хянга хамар - өндөр том хамар
- хянгатай морь - хүч тамир сайтай, жавхаатай морь
- хянгатай өвгөн - тамир тэнхээтэй өвгөн
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
хян|га нэр. ~ яс (шувууны өвчүүний голын хэсэг) (хамрын овгор хэсэг) ~ хамар, хянганы, хянганд, хянганаас
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]