хяр
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [xiră, xꞌȧră]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᢉᠢ᠊ᠷᠠ
- (хир-а)
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.
- Өндөрлөг уулс, нуруудын дээд ирмэг, хянга
- II нэр.
- Монгол эмээлийн хоёр бүүрэгний дээд ирмэг дагуулан хадахад тохируулж, яс төмөрлөгөөр хийсэн гоёл чимэглэлийн зүйл
- Юмны ирмэглэсэн хэсэг.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- хяр дамжих - өндөр уулын дээд ирмэгээр явах
- уулын хяраар явах - уулын хянгаар явах
- эмээлийн хяр - монгол эмээлийн бүүрэгний дээд ирмэг дагуулан хадсан гоёл чимэглэлийн зүйл
- мөнгөн хяр - мөнгөөр хийсэн эмээлийн хяр
- ясан хяр - ясаар хийсэн эмээлийн хяр
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
хяр нэр. ~ хянга хорш. II.(эмээлийн гоёл) эмээлийн ясан ~, хярын, хярд, хяраас
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
- хяр хянга - уулын дээд ирмэг, орой
- уул хяр - далайн төвшнөөс дээш хэдэн мянган метр өндөр, өндөршлийн эрс хэлбэлзэлтэй, газрын гадаргын хэсэг
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Хяр дээр гарах хүнгүй бол
- Хялгана хазах малгүй