сурвалж

Wiktionary-с

Монголоор[засварлах]

Үгийн гарал[засварлах]

Үгийн дуудлага[засварлах]

[surwalʤĭ]

Үндэсний бичиг[засварлах]

ᠰᠣ᠊᠊ᠷᠪᠤ᠊ᠯ᠊ᠵ᠊ᠢ


(сурбулжи)

Галиглах зарчим

Үгийн утга[засварлах]

нэр.
  1. Эх үүсгэл
  2. Юмны уг, үндэс, ёзоор; ургамлын сурвалж (ургамлын үндэс), шүдний сурвалж (шүдний ёзоор), уг сурвалж хорш. (а.хэрэг явдлын гарах болсон шалтгаан, нөхцөл, үүсгэл; б.удам судар), үндэс сурвалж хорш
  3. Язгуур, угсаа;

Ойролцоо үг[засварлах]

Нийлмэл үг[засварлах]

сурвалж бичиг - эх бичиг
–Сурвалж нь гарахгүй нь яриа.

бололтой. -

Зөв бичихзүй[засварлах]

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

сур|валж нэр. ~ бичиг, сурвалжийн, сурвалжид, сурвалжаас, о.тоо сурвалжууд

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]


Орчуулга[засварлах]

Хоршоо үг[засварлах]

  • эх сурвалж - а.түүхэн сурвалж мэдээ; б.тухайн зүйлийн тухай мэдээ хэлж өгөх хүн
  • уг сурвалж - а.хэрэг явдлын гарах болсон шалтгаан, нөхцөл, үүсгэл; б.удам судар
  • үндэс сурвалж - а.нөхцөл, үүсгэл шалтгаан; б.удам судар

Товчилсон үг[засварлах]

Хэлц үг[засварлах]

Өвөрмөц хэлц[засварлах]

Хэвшмэл хэлц[засварлах]

Аман зохиолд орсон нь[засварлах]