занга
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [ʣaŋǧă]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠵᠠᠠᢉᡍᠣ
ᠵᠠᠠᢉ᠊ᠭᠠ
- (жанггу)
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.
- Ан агнахад хэрэглэх зэвсэг, хавх, урхи, тор
- хуучир. Бөхийн хүзүүнд зүүх чимэг;
- II нэр.
- Усны үхрийн эврийг матаж, элэг, гуравч хадалгүй хийсэн нэг зүйл нум
- III нэр.
- Нялх хүүхдийг өлгийдөн боож торниулах, нэхий, бөс мэтээр хийсэн өлгий; манцуй
- IV нэр.
- Ац, салаа.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- зурамны занга - зурам барих, агнахад хэрэглэх жижиг тор, урхи
- занга зүүх - ан, амьтны нүх, ичээний амсар, байнга явдаг гүйдлийн замд тухайн ан амьтан зайлшгүй өртөх, баригдахаар урхи тороо тохируулан тавих
- дайсны занганд орох - а.дайсны аргад автах; б.дайсны отолтонд орох
- занга нум - тусгай юмаар бариул тавихгүй дан үхрийн эврээр нийлүүлэн хийсэн жижиг нум
- нэхий занга - нэхий өлгий
- хөвөнтэй занга - хөвөн тавьсан өлгий
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
зан|га нэр.
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Занга дээрээс
- Зарга дороос