гэрч
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [gerʧĭ]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠭᠡ᠊ᠷᠠᠴ᠊ᠢ
- (гэрэчи)
Үгийн утга[засварлах]
- нэр.хууль.
- Хэрэг явдлыг тодорхойлон батлахад холбогдох ямар нэгэн баримт гаргах этгээд, юм
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- гэрч болох - гэмт хэргийн талаар батлан өгүүлэгч болох
- гэрч татах - хэрэг гарахыг мэдэх хүний нэрийг баримт болгон өгүүлэх
- гэрчийн мэдүүлэг - үзсэн харсан хүний өчиг
- гэрчийн хүн - хэргийг үзсэн харсан хүн
- гэрчийн этгээд - гэрчлэх этгээд
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
гэрч нэр. ~ баримт хорш., гэрчийг, гэрчид, гэрчээс, о.тоо гэрчүүд
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
- гэрч баримт - хэргийг нотлох зүйл, батлах баримт
- гэрч гэрээ - баримт гэрээ
- гэрч нотолгоо - хэрэг явдлын талаар мэдээлэл өгөх хүн болон гэрчлэх баримт
- гэрч тэмдэг - нотлох тэмдэг
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Зүйр үг[засварлах]
- Гэрчгүй хэрэг
- Барьцгүй зарга
Тайлбар: хэрэг заргад баттай гэрч баримт чухал
Цэцэн үг[засварлах]
- Амьд хүний гэрч болохоор үхсэн хүний дэр болсон нь дээр
Тайлбар: аливаа юманд хянуур олгоомжтой хандах хэрэгтэй