баримт
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [bȧrimtʌ]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠪᠠᠷᠢᠮᠲᠠ
- (баримта)
Үгийн утга[засварлах]
- нэр.
- Аливаа асуудлыг шийдвэрлэхэд гэрч болох юм, үнэмлэх тэмдэг
- Үнэмшүүлэх бичиг, албан газар зэргээс юм авах, гаргахад нотолгоо болсон албан ёсны бичиг
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- эд мөрийн баримт - хэргийн газар үлдээсэн ул мөр
- баримт болох - нотолгоо болох
- баримт тулгах - үнэн худлыг баттай нотлох гэрч хүнтэй уулзах, бичиг баримтыг харгуулж үзэх
- мөнгөний баримт - мөнгөний бичиг
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ба|римт нэр. бичиг ~ хорш., баримтын, баримтаас, о.тоо баримтууд
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ᠪᠠᠷᠢᠮᠲᠠ ᠶᠢᠨ
ᠪᠠᠷᠢᠮᠲᠠ ᠳ᠋ᠦ
ᠪᠠᠷᠢᠮᠲᠠ ᠶᠢ
ᠪᠠᠷᠢᠮᠲᠠ ᠠᠴᠠ
ᠪᠠᠷᠢᠮᠲᠠ ᠪᠠᠷ
ᠪᠠᠷᠢᠮᠲᠠ ᠲᠠᠢ
ᠪᠠᠷᠢᠮᠲᠠ ᠤᠷᠤᠭᠤ
ᠪᠠᠷᠢᠮᠲᠠ ᠪᠠᠨ
ᠪᠠᠷᠢᠮᠲᠠ ᠨᠤᠭᠤᠳ
- /~ын /~д /~ыг /~аас /~аар /~тай /~руу /~аа /~ууд
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
- баримт материал - гэрч, нотолгоо болох зүйл
- баримт бичиг - нотлох бичиг
- гэрч/гэрч баримт - хэргийг нотлох зүйл, батлах бичиг
Товчилсон үг[засварлах]
- ЕНББ Европын Нэгдсэн Баримт Бичиг