марал

Монголоор

Үгийн дуудлага

[maral]

Үндэсний бичиг

ᠮ‍ᠠ‍᠊ᠷ‍ᠠ‍ᠯ

(марал)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I амьт.

1. Халиун бугын эмэгчин

II нэр.

1. Одны нэр

III.

IV амьт.

1. Азарган илжиг

V тэм.

1. Бохир, бүдүүн,

VI тэм.

1. Эрээн мяраан.

Утга зохиолын жишээ

Буруу талаас нь буга марал босож хурдлахад... Жангар.

Марал мичид гудайчихаад... С.Лочин нар. Галтай залуу нас.

Нийлмэл үг

гурван марал зурхай. - сарны зурхайн хорин найман одны дотоод маргасар од

марал цэцэг урга. - шар өнгийн товч маягийн цэцэгтэй, навчны доод тал цайвар ногоон, гол гэсэртэн овгийн олон наст өндөр өвс, эмнэлэгт хэрэглэнэ, төвдөөр ганд бордоо гэх нь бий

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

ма|рал нэр. ~ мичид хорш., марлын, маралд, марлаар

Хоршоо үг

• буга марал - буга согоо
• марал мичид - одны нэр

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Муу хүн биеэ тооно

Марал илжиг доодохоо тооно

Муу хүний маяг нь их

Марал илжигний салтаа нь их

Муу хүний оргио нь их

Марал илжигний дуу нь их

Муу хүний сортоо нь их

Марал илжигний дуу нь их

Аман зохиолд орсон нь

Зүйр үг

Марал мичид хорш. (одны нэр).

@ III: цэцэг урга. (шар өнгийн товч маягийн цэцэгтэй

Навчны доод тал цайвар ногоон

Гол гэсэртэн овгийн олон наст өндөр өвс

Эмнэлэгт хэрэглэнэ

Төвдөөр ганд бордоо гэх нь бий).

@марал IV амьт. Азарган илжиг: муу хүн биеэ тооно

Марал илжиг доодхоо тооно

Тайлбар: муу зүйлээрээ бахархах

Муу хүний маяг нь их

Марал илжигний дуу их

Тайлбар: эрдэм чадалгүй хүн хоосон сүржигнүүр зантай байдаг