марал
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [maral]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠮᠠ᠊ᠷᠠᠯ
- (марал)
Үгийн утга[засварлах]
- I амьт.
- Халиун бугын эмэгчин
- II нэр.
- Одны нэр
- III.
- IV амьт.
- Азарган илжиг
- V тэм.
- Бохир, бүдүүн,
- VI тэм.
- Эрээн мяраан.
Утга зохиолын жишээ[засварлах]
- Буруу талаас нь буга марал босож хурдлахад... Жангар.
- Марал мичид гудайчихаад... С.Лочин нар. Галтай залуу нас.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- гурван марал зурхай. - сарны зурхайн хорин найман одны дотоод маргасар од
- марал цэцэг урга. - шар өнгийн товч маягийн цэцэгтэй, навчны доод тал цайвар ногоон, гол гэсэртэн овгийн олон наст өндөр өвс, эмнэлэгт хэрэглэнэ, төвдөөр ганд бордоо гэх нь бий
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ма|рал нэр. ~ мичид хорш., марлын, маралд, марлаар
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Муу хүн биеэ тооно
- Марал илжиг доодохоо тооно
- Муу хүний маяг нь их
- Марал илжигний салтаа нь их
- Муу хүний оргио нь их
- Марал илжигний дуу нь их
- Муу хүний сортоо нь их
- Марал илжигний дуу нь их
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Зүйр үг[засварлах]
- Марал мичид хорш. (одны нэр).
@ III: цэцэг урга. (шар өнгийн товч маягийн цэцэгтэй
- Навчны доод тал цайвар ногоон
- Гол гэсэртэн овгийн олон наст өндөр өвс
- Эмнэлэгт хэрэглэнэ
- Төвдөөр ганд бордоо гэх нь бий).
@марал IV амьт. Азарган илжиг: муу хүн биеэ тооно
- Марал илжиг доодхоо тооно
Тайлбар: муу зүйлээрээ бахархах
- Муу хүний маяг нь их
- Марал илжигний дуу их
Тайлбар: эрдэм чадалгүй хүн хоосон сүржигнүүр зантай байдаг