өш
Өс өвөрлөх
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [цʃĭ]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠰ᠊ᠢ
- (өси)
Үгийн утга[засварлах]
- нэр.
- Ямар нэгэн зүйлээс болсон хорсол, хонзон
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- өш зангидах - үл тайлагдах гүн хорсол өвөрлөх
- өш нэхэх - хийсэн муу үйлийн нь хариуг өгөхөөр явах
- өш санах - хэн нэгэнд муу санаж, хорсол өвөрлөх
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
өш нэр. ~ авах/санах, өшийг, өшид, өшөөр
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Өөгших бүр
- Өш санах
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Зүйр үг[засварлах]
- Өш арвидвал аминд харш
- Өр арвидвал амьдралд харш
Тайлбар: аливаа зүйл эцэстээ тулахад буруугаар эргэх