үсэг
Монголоор
[засварлах]Монгол
Үгийн дуудлага
[засварлах]- [ьseg, ьsь̆g]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠰᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠡ᠋
- (үсүг)
Үгийн утга
[засварлах]- нэр.хэл шинж.
- Аль нэгэн бичгийн үндсэн махбод болох цагаан толгойн тэмдгүүд
- хуучир. Үзэг
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- үсэг өрөгч - хуучин хэвлэх ажиллагаанд байсан ном бичиг хэвлэхэд үсгийн хэвийг нийлүүлэн өрөх хүн
- үсэг холбох - уншиж сурах
- үсэг хянагч - хэвлэлийн газар хэвлэсэн бичиг номын алдаа мадгийг хянадаг хүн
- үсгийн дүрэм - үсгийг зөв холбон бичих дүрэм, зөв бичих дүрэм
- үсгийн хэв - а.үсгийн бар; б.үсгийн хэлбэр
- үсгийн хэлбэр - үсгийг янз бүрээр бичих хэв, жишээ нь, дармал, бичмэл, хэвтээ, босоо гэх мэт
- гарын үсэг - тухайн хүний үйлдсэнийг баталгаажуулах гараараа бичсэн өөрийн нэр
- дүрс үсэг - дүрсээр тэмдэглэх үсэг
- монгол үсэг - монголчуудын зохиож хэрэглэж уйгаржин монгол, дөрвөлжин, тод, соёмбо, вагиндра, крилл зэрэг бичиг
- том үсэг - өгүүлбэр эхлэх зэрэгт хэрэглэх хэмжээгээр том үсэг
- шинэ үсэг - Кириллийн үсгээс уламжлан авсан монгол үсэг
- шинэ үсэгт тайлагдах - шинэ бичиг сурах
- үсгийн найрлага - үзгийн найрлага
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]ү|сэг нэр. үсгийн дүрэм, үсэгт, үсгээр, о.тоо үсгүүд
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠰᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠤ᠊ᠨ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠰᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠲ᠋ᠣ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠰᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠊ᠢ
ᠡᠴ᠊᠊ᠨ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠰᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠢᠶᠡᠷ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠰᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠲ᠋ᠠ᠊ᠢ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠰᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠰᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠢᠶᠡ᠊ᠨ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠰᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠣ᠊ᠣ᠊᠊ᠨ
- /~ийн /~т /~ийг /~ээс /~ээр /~тэй /~ рүү /~ээ /~үүд
Орчуулга
[засварлах]Хоршоо үг
[засварлах]- бичиг/бичиг үсэг - үг хэлийг тэмдэглэж олон түмэнд болон хойч үедээ уламжлах харилцааны тэмдгийн систем
- үсэг ном - эрдэм мэдлэг
Товчилсон үг
[засварлах]Хэлц үг
[засварлах]Өвөрмөц хэлц
[засварлах]Хэвшмэл хэлц
[засварлах]- Үсэг бичгээр гэгээрдэг
- Сүсэг бишрэлээр мунхардаг
- Үсэг муруй ч
- Үг шулуун
Аман зохиолд орсон нь
[засварлах]Зүйр үг
[засварлах]- Үсэг бичгээр гэгээрдэг
- Сүсэг бишрэлээр мунхардаг
Тайлбар: ном үзээгүй хүн мунхаг болдог