үелэх
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [ьjel]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠶᠡ᠊ᠯᠠᠬᠥ
- (үйэлэ)
Үгийн утга[засварлах]
- I үйл.
- Ургамлын иш, хөрс, чулуу зэрэг юмс үе бүхий болох
- Идшинд хэрэглэх мал, амьтны ясыг үе үеэр салгах;
- II үйл.
- Үзэгдэл, үйл явдлыг эхлэх, төгсөх хугацаагаар үе болгох
- Хөгжмийн аялгууг баахан намжуулж дахин үүсгэх
- III үйл.
- Үгийг үе үеэр нь бичих, унших.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- үелэн тогтох - үе үүсгэн тогтох
- үелэн ургах - үе үүсгэн ургах
- түүхийг үелэх - түүхийн цаг хугацааг хэсэгчлэн авч үзэх
- үелэх бишгүүр хөгжим. - үлээвэр хөгжмийн зэмсэг, хийн эгшигтний аймаг, хөндлөн бишгүүрийн нам. Хөгжим үелэх, бүжиг үелэх гэж төрөл бий
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
үе|л/эх үйл. үелнэ, үелэв, үеллээ, үелж
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]