үгээгүй
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- []
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠭᠡ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊ᠬᠥᠣ
Үгийн утга[засварлах]
- тэм.хуучир.
- Хоосон, ядуу
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- үгээгүй болох - ядуу хоосон болох, ядуу хүний тоонд орох
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ү|гээ|гүй тэм..
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
- үгээгүй дорой - ядуу буурай
- үгээгүй доромж - туйлын ядуу дорд
- үгээгүй хоосон - туйлын ядуу
- үгээгүй ядуу - юу ч үгүй хоосон, нэн ядуу
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Баян хүн ноён хүний дүү
- Үгээгүй хүн үхсэн хүний дүү
- Баян хүн үгүйрэвч гурван жил бардмаа алдахгүй
- Үгээгүй хүн баяживч гурван жил гуйхаа алдахгүй
- Баян хүний балд болж
- Үгээгүй хүн чихрээ алдана
- Өвтэгш гэрийн нэгэн ширээ будаа
- Үгээгүй ардын хагас жилийн хүнс
- Үгүй биш байна
- Үгээгүй биш баян
- Үгээгүй хүний нохой
- Баян хүнийг үзэвч эзнээ үл хаях
- Харц хүний хүү
- Хаан хүнийг үзэвч үл хаях
- Үхэр тэргэнд зам хол
- Үгээгүй хүнд төрөл хол
- Үхэх хүн нөхөрсөг
- Үгээгүй хүн талархаг
- Ядуу боловч яс хатуу
- Үгээгүй боловч үг бат
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Зүйр үг[засварлах]
- Үгээгүй хүний нохой баяныг үзэвч эзнээ үл хаях
- Харц хүний хүү хааныг үзэвч гэрээ үл хаях
Тайлбар: ямар ч үед зангаа үл хувиргах, үнэнч байх