яв

Монголоор

Үгийн дуудлага

[jaw]

Үндэсний бичиг

ᠶᠡᠪ
ᠶᠡᠪᠡᠡ᠋

(йаб)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I тэм.

1. Үг хэлж чадахгүй болсон зэмдэг, хэлгий

II.

1. яв тав/яв цав хорш. (яг таг, илүү дутуугүй, нэн нийцтэй, тохиромжтой), яв тав бэлтгэх (ном ёсоор нь бэлэн болгох), яв тав хийх (хүний үйл ажилд чадамгай, дадамгай болох), яв тав хийсэн сүрхий ажилтай хүн (юмыг яв цав хийдэг чамбай хүн), яв хийх (а.эвдэрсэн, хагарсан юмны салсан эвээрээ яв цав нийлэх; б.хоорондын үг ярианы яг таг тохиролцох, нийлэмжтэй болох), яв хийтэл нийлэх (эвдэрсэн, хагарсан юмны салсан хэсгээрээ яв цав нийлэх), яв цав таарах (ямар ч өө сэвгүй тохирох), яв цав хийх (хийх хөдлөх нь хөнгөн гавшгай, үзэмж чанар нийцтэй болох), яв цав хийсэн хүн (хөнгөн гавшгай хүн).

III.

1. сул. Хүч нэмэгдүүлэх сул үг

Нийлмэл үг

яв хүн - хэлгий хүн

яв явган - бүр явган

яв ягаан - нэн ягаан

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Хоршоо үг

• тав/яв цав - яг таг, илүү дутуугүй, нэн нийцтэй, тохиромжтой

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Дүлий хүн дүйлүүлэх дуртай

Яв хүн ярих дуртай

Ид гэвэл гор боом

Яв гэвэл яр боом

Хэлгий хүн хэлэх дуртай

Яв хүн ярих дуртай

Яв байгаад ярих дуртай

Хэлгий байгаад хэлэх дуртай

Яв боловч дохихыг мэднэ

Нохой боловч тохирохыг мэднэ

Яв гэж яс

Ялбага гэж нүд

Яв хүн банш идэвч дотроо тоотой

Яв хүн боов идэвч дотроо тоотой