эн
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [eŋg]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠡ᠊ᠠ᠊ᠢ᠊ᠡ᠋
- (энг)
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.
- Эд бөсийн өргөний хэмжээ
- хуучир. Эд бөсийн өргөн нарийн хоёр талыг нь бүтнээр нь нэхсэн зах буюу хэсэг
- II нэр.
- Хүч тэнхээ, бяр чадал
- III нэр.
- Юмны эзлэх талбай, овор цараа
- IV нэр.
- Ээрүүл.
- V.
- эн тэргүүн (хамгийн түрүүнд, анх, хамгийн эхэнд, юуны өмнө).
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- нарийн эн - өргөөшөө нарийхан
- өргөн эн - өргөөшөө нэлээд өргөн
- эн торго - энгийнх нь хэмжээгээр дөрвөлжлөн зүссэн торго
- энтэй бөх - эр чадалтай, эрэмгий бөх
- эн захгүй - зах хязгааргүй
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
эн нэр. энгийн, энг
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Эн чацуу
- Эрхий хуруу нэг