эгнэх
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [egnĕ, egenĕ]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠᠬᠥ
- (энгнэ)
Үгийн утга[засварлах]
- I үйл.
- Бөс даавууг энгээр нь жигдлэн үргэлж болгох
- Арьсны годыг өөлөн авч дөрвөлжлөн зүйж оёх
- II үйл.
- Олноороо зэрэгцэн явах, жагсах
- III үйл.
- Юмны хүч, чинээ чацуу тэнцүү болох, эн зэрэгцэх, мөр зэрэгцэх
- IV үйл.
- Даавуу зэргийг энгээр нь зэрэгцүүлэн хэмжих.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- торго эгнэх - торгоны энг тааруулах
- хурганы арьс эгнэх - годыг нь өөлөн авч дөрвөлжилсөн хурганы арьсыг зүйж оёх
- эгнэн суух - олон зэрэгцэн суух
- эгнэх чадалтай хүн - эн зэрэгцэх чадалтай хүн
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
эг|нэ/х үйл. эгнэнэ, эгнэлээ, эгнэж, эгнэе; эгнэцгээх, эгнэчих
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠᠬᠥᠯ
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠᠴ᠊ᠢ᠊ᠭᠡᠡ᠋
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠ᠊ᠵᠠᠭᠡᠡ᠋
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠ᠊ᠵᠣ
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠᠭᠡᠣ᠊᠊᠊ᠨ
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠ᠊᠊ᠨ
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠᢉᠰᠠᠭᠡ᠊ᠷ
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠᠪᠡᠴᠣ
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠᠪᠡᠯ
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠᠪᠡᠰᠣ
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠ᠊ᠮᠠᢉᠴ᠊᠊ᠨ
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠᠳ᠋ᠠᠯᠠ
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠᠬᠥ᠊ᠯᠠ᠊ᠷ
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠᠩᠬᠥᠳ᠋᠊᠊ᠨ
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠᢉᠰᠠ᠊᠊ᠨ
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠᠭᠡᠡ᠋ ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠭᠡ᠊ᠢ
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠᠳ᠋ᠠ᠊ᠢ᠊ᠡ᠋
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠᠬᠥ
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠ᠊ᠮᠠ᠊ᠷ
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠᠬᠥ᠊᠊ᠢ᠊ᠴ᠊᠊ᠨ
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠᠯ ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠭᠡ᠊ᠢ
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠᠰ᠊ᠢ ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠭᠡ᠊ᠢ
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠ᠊ᠢᠠ
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠᠭᠡ᠊ᠷᠠ᠊ᠢ
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠᠭᠡᠰᠠ᠊ᠢ
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠᠭᠡᠴ᠊ᠢ
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠᠬᠥ᠊ᠵᠠ᠊ᠢ
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠᠪᠡᠡ᠋
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠ᠊ᠵᠠ᠊ᠢ
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠᠯᠠ
ᠡᠠᢉᠨ᠋ᠠ᠊ᠨᠠ
- /~үүл /~чих /~цгээ /~ж /~ээд /~н /~сээр /~вч /~вэл /~вээс /~мэгц /~тэл /~хлээр /~нгүүт /~сэн /~ээ(гүй) /~дэг /~х /~мээр /~хүйц /~лгүй /~шгүй /~е /~ээрэй /~ээсэй /~ээч /~үүзэй /~в /~жээ /~лээ /~нэ