чавчирга
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [ʧawʧiraǧʌ]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠴ᠊ᠢ᠊ᠪᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠷ᠊ᠭᠠ
- (чибчирг-а)
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.
- Уяа, сур, олс, дээсний зангилааны чангарал, ором
- II нэр.хуучир.
- Манжийн үеийн эрүү шүүлтийн нэг болох хүнийг жанчих мод, урт банз
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- дээсний чавчирга - дээсний чангарал, ором
- чавчирга авах - есөн эрүүний нэг зүйл, урт банзаар хонго, гуяны тус жараас нэг зуун удаа жанчих
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
чав|чир|га нэр. чавчиргын, чавчиргад, чавчиргаас
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]