хуруувч
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [xuru:fʧĭ]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠬᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ᠊ᠪᠴ᠊ᠢ
- (хуругубчи)
Үгийн утга[засварлах]
- нэр.
- Юм оёход, зүүг жийрэглэн түлхэх хэрэглэл, хуруунд углах зүйл
- шилж. Маш жижиг
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- хуруувч хийх - хуруундаа жийргэвч хийх
- булигаар хуруувч - булигаараар хийсэн хуруувч
- төмөр хуруувч - төмрөөр хийсэн хуруувч
- хуруувчин цэцэг урга. - нэгэн төрлийн өвслөг ургамал, навчийг нь, зүрхний өвчин эмчлэхэд хэрэглэнэ
- хуруувчин чинээн хундагатай - маш жижиг хундаганд хийсэн
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ху|руувч нэр. хуруувчны, хуруувчинд, хуруувчнаас, о.тоо хуруувчнууд
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Хонх дамар хоёр нь ламын зэмсэг
- Хуруувч хайч хоёр нь эхнэрийн зэмсэг