хуруувч
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [xuru:fʧĭ]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠬᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ᠊ᠪᠴ᠊ᠢ
- (хуругубчи)
Үгийн утга
[засварлах]- нэр.
- Юм оёход, зүүг жийрэглэн түлхэх хэрэглэл, хуруунд углах зүйл
- шилж. Маш жижиг
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- хуруувч хийх - хуруундаа жийргэвч хийх
- булигаар хуруувч - булигаараар хийсэн хуруувч
- төмөр хуруувч - төмрөөр хийсэн хуруувч
- хуруувчин цэцэг урга. - нэгэн төрлийн өвслөг ургамал, навчийг нь, зүрхний өвчин эмчлэхэд хэрэглэнэ
- хуруувчин чинээн хундагатай - маш жижиг хундаганд хийсэн
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]ху|руувч нэр. хуруувчны, хуруувчинд, хуруувчнаас, о.тоо хуруувчнууд
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]
Орчуулга
[засварлах]Товчилсон үг
[засварлах]Хэлц үг
[засварлах]Өвөрмөц хэлц
[засварлах]Хэвшмэл хэлц
[засварлах]- Хонх дамар хоёр нь ламын зэмсэг
- Хуруувч хайч хоёр нь эхнэрийн зэмсэг