хударга
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [xudărаǧᴧ]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠬᠣ᠊ᠳ᠋ᠠ᠊ᠷ᠊ᠭᠠ
- (хударг-а)
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.
- Эмээлийн хавтасны хойд талд уяж, морь малын сүүл бөгсөнд тогтоох бэхэлгээ оосор
- Тэрэгний ачааны жижиг эдэлгээний шар үхрийн биенд тэнцүүлдэг зээгэн дээс
- шилж. Явсан хойгуур, ар бөгсөөр
- II нэр.
- Нумны заадасны хоёр этгээдийн ховил газар.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- хударга суух - а.аралд хөллөсөн мал хударгандаа түшиглэн гэдэргээ хүчлэн суух; б.шилж. түрүүлэн явж байсан хүн, амьтан нуугдаж хоцроод ард нь орох; в.шилж. хүссэн, найдсан зүйлийг нь цагт нь бүтээж өгч чадахгүй болох
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ху|дар|га нэр. хударгын, хударгад
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
- хазаар хударга - морины толгойд углах амгай, зуузай, жолоо, цулбуур бүхий хэрэгсэл ба эмээлийн хавтасны хойд талд уяж, морь малын сүүл бөгсөнд тогтоох бэхэлгээ оосор
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
- илжиг модон хударгандаа - сайн ч, муу ч дасал болсон
- хударган гудас намнах - морины явдал дунд биеэ эргүүлж, ар талд буй ангаа агнах
- хударган гудас намнах - морины явдал дунд биеэ эргүүлж, ар талд буй ангаа агнах~Хүү хударган гудас намнах байтугай, хэдэн нүүдлийн газраас ч харваад онодог мэргэн харваач ажээ.
- ↑ илжиг модон хударгандаа
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Хударга нь хул алт боловч
- Хулгайч гэх нэр нь дарагдаагүй