хавчаар

Монголоор

Үгийн дуудлага

[xafʧa:r]

Үндэсний бичиг

ᠬᠠᠪᠴ᠊ᠢ᠊ᠶᠡ᠊ᠷ᠊ᠢ

(хабчийари)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

нэр.

1. Юмыг бөхлөн хавчих хэрэгсэл, хавчуур
2. хуучир. Урьдын цагт эхнэр хүний үсийг хавчих хэрэгсэл
3. Эдлэл дээл хувцасны оёдлын хооронд хавчин барьж оёх зүйл
4. хуучир. Хэв, дөнгө

Нийлмэл үг

салны хавчаар - сал хавчин торгох хэрэгсэл

мөнгөн хавчаар - үс хавчин тогтоох мөнгөн хэрэгсэл

үсний хавчаар - ихэвчлэн хулс, гууль, төмрөөр хийж цагаан мөнгөөр хөөж, хаж гарган цуваа эвэр угалзан хээгээр хүрээлэн дунд нь оюу, шүрэн шилтгээ суулгаж өгсөн монгол эхнэр хүний үс хавчих хийгээд гоёл чимэглэлийн зүйл

гутлын хавчаар - гутлын оёдлын хооронд барьж оёсон сарьс

дээлийн хавчаар - дээлийн хажлага

модон хавчаар - ялтаны хөлд зүүх модон дөнгө

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

хав|чаар нэр. сарьс) гутлын ~, хав­чаарын, хавчаарт, хавчаараас

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй

ᠬᠠᠪᠴ᠊ᠢ᠊ᠶᠡ᠊ᠷ᠊ᠢ  ᠶᠢ‍᠊ᠨ
ᠬᠠᠪᠴ᠊ᠢ᠊ᠶᠡ᠊ᠷ᠊ᠢ ᠳ᠋ᠣ
ᠬᠠᠪᠴ᠊ᠢ᠊ᠶᠡ᠊ᠷ᠊ᠢ ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ
ᠬᠠᠪᠴ᠊ᠢ᠊ᠶᠡ᠊ᠷ᠊ᠢ ᠡᠴ᠊‍᠊ᠨ
ᠬᠠᠪᠴ᠊ᠢ᠊ᠶᠡ᠊ᠷ᠊ᠢ ᠪᠡ᠊ᠷ
ᠬᠠᠪᠴ᠊ᠢ᠊ᠶᠡ᠊ᠷ᠊ᠢ ᠲ᠋‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠬᠠᠪᠴ᠊ᠢ᠊ᠶᠡ᠊ᠷ᠊ᠢ ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ
ᠬᠠᠪᠴ᠊ᠢ᠊ᠶᠡ᠊ᠷ᠊ᠢ ᠪᠡ᠊‍᠊ᠨ
ᠬᠠᠪᠴ᠊ᠢ᠊ᠶᠡ᠊ᠷ᠊ᠢ ᠨᠣ᠊ᡍᠣ᠊ᠣ᠊᠊ᠨ

/~ы /~т /~ыг /~аас /~аар /~тай /~ руу /~аа /~ууд