урвах
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [urwă]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠪᠡᠠᠠᠣ
- (урба)
Үгийн утга[засварлах]
- үйл.
- Дотор тал гадагш шамран гарах
- Юм хөрвөх, эргэх, өөрчлөгдөх
- шилж. Өөрийн гэр орноос зайлж, өөр айлын болох
- шилж. Дайсан этгээдийн талд орох, тэрслэх, шударга биш явах, хэлсэн үгнээсээ буцах
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- зовхи урвах - нүдний зовхи гадагш эргэх
- хошного урвах - хошногийн дотор тал гадагш эргэх нэг зүйл өвчин
- газрын хөрс урвах - хөрс эргэх
- сэтгэл урвах - сэтгэл хувирах
- айлд урвасан хүүхэд - өөрийн гэрээс урваж, айлын хүүхэд болох
- урван тэрслэгч - буруу сэтгэл өвөрлөгч
- урван тэрслэх - эсрэг талд орох, туйлбартай бус байх
- урвасан хулгай хуучир. - үнэнч бус байгсад, нүүр буруулагсад
- засаг төр урвах - засаг төр ард түмний хүсэл бодлоос эргэх, өөрчлөгдөх
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ур|ва/х үйл. урвана, урвалаа, урважээ, урвая, урваж
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
- урвах хөрвөх - а.химийн бодос нэг байдлаас нөгөө байдалд шилжих; б.шилж. үнэнч бус зан гаргах, туйлбартай бус байх
- урвах тэрслэх - тэрс үйл ажиллагаа хийх, үнэнч бус зан, байдал гаргах