угсаатан
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [uxsa:tan]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠡᠣ᠊ᠠᠠᠰᠠᡍᠠᠳ᠋ᠠ᠊ᠨ
- (угсагатан)
Үгийн утга[засварлах]
- нэр.
- Нутаг дэвсгэр, эрхлэх аж ахуй, хэл, соёлын нийтлэг чанартай, гарал угсаагаар нэгэн овгоос улбаатай ард түмний нэгдэл
- хуучир. Хаад ноёд, язгууртан.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- угсаатны бүлэг - аль нэгэн угсаатны доторх ардын уламжлалт эдийн болон оюуны соёлоо хадгалан буй хүмүүс, дөрвөд, буриад, хотон гэх мэт
- угсаатны гарваль - тухайн ард түмний гарал удмыг түүний угсаа, хэл болон хүн судлалын хэв шинжийн бүрэлдэн тогтсон онцлогтой холбон судлах ухаан
- угсаатны зүй ш.у. - дэлхийн ард түмний овог, аймаг, ястан, үндэстэн бүрийн гарваль, утга соёлыг цогцолбор аргаар судалдаг ухаан
- угсаатны зүйн хэл шинжлэл - хэл болон угсаатны зүйн хүчин зүйлийн харилцаа холбоог судалдаг хэл шинжлэлийн салбар
- угсаатны зүйч - угсаатны зүйг судлах хүн
- угсаатны нийтлэг - хүний нийгмийн түүхийн хөгжлийн үйл явцад бүрэлдэн үүсэж тогтсон хүмүүсийн тогтвортой нэгдэл. Энэ нь аймаг ястан, үндэстний хэлбэрээр илэрдэг
- угсаатны соёл - нэг угсаатны бусад угсаатан, ястнаас ялгагдах соёлын өвөрмөц онцлог
- угсаатны түүх - тухайн угсаатны үүсэн бүрэлдэхээс эхлэн эдүгээ хүртэл үргэлжилсэн түүхийг угсаатны зүйн талаас судлах
- монгол угсаатан - монгол гаралтай хүмүүс, монгол цустай хүмүүс
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
уг|саа|тан нэр. угсаатны судлал
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]