тушаа

Монголоор

Үгийн дуудлага

[tuʃa:]

Үндэсний бичиг

ᠲ᠋ᠣ᠊᠊ᠱ᠊ᠨ
ᠲ᠋ᠣ᠊᠊ᠱ‍ᠠ‍᠊ᠭ᠎᠎ᠠ
ᠲ᠋ᠣ᠊‍ᠰ‍᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠎ᠠ

(туша) чөдөр ~ (тушаг-а) сандлын ~ (тусий-а) тэр ~

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I нэр.

1. Морь малын урд хоёр хөлийг холбож торгох оосор, чагт, алга, хөх бүхий хэрэглэл
2. Дөнгө
4. шилж. Саад, тотгор

II нэр.

1. Тэмээний шатны урьд, хойд хоёрыг холбож торгох эрээс ба шатны эмээлийг шатанд нь холбож торгосон холбоос
2. Барилгын яс мод зэргийг холбосон зүйл, тоононы даагыг холбосон хөндлөн мод

III даг.

1. Хавь, орчим, чиг
2. Тус тусдаа
3. Орчим

Нийлмэл үг

морины тушаа - морины урд хөл холбох хэрэглэл

олсон тушаа - мал тушихад зориулан олсоор хийсэн уяа, хэрэглэл

суран тушаа - мал тушихад зориулан сураар хийсэн оосор, хэрэглэл

үнээний тушаа - үнээний хойд хоёр хөлийг нь холбон боох оосор

тэмээний тушаа - тэмээг хол явуулахгүй хоёр хөлийг нь уях уяа

хялгасан тушаа - хялгасаар хийсэн уяа

тушаа зангидах - тушаа зангилан уях, тушаа хийх

тушаа томох - тушаа эрчлэх

хамжлагат ёсны тушаа - хамжлагат ёсны дарангуйлал

төмөр тушаа - төмөр дөнгө

тушаа болох - саад болох

ажлын тушаа - ажлын саад

шатны тушаа - шатны холбоос

тушаа нуруу - барилгын хөндлөн нуруу

үүдэн тушаа - үүдний хавьцаа

хаалганы тушаа - хаалганы орчим

энэ тушаа - энэ хавьцаа

зүрхэн тушаа - зүрхний орчим

тушаа тушаа явцгаах - тус тусдаа явцгаах

зургаан цаг тушаа - зургаан цагийн орчим

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Хоршоо үг

• чөдөр тушаа - а.морь мал торгоож байлгах хэрэгсэл; б.шилж. ажил явдлын саад, тотгор
• тушаа бариа - урхи, тор
• тушаа хүлэг - уяа хүлэг
• гав тушаа - хэрэгтний гар, хөлөнд зүүж агдлах хэрэгсэл
• тушаа тушаа - тус тусдаа, ганц ганцаар

Аман зохиолд орсон нь

Зүйр үг

Тус болох гээд тушаа болох

Тайлбар: санаа гаргаж туслах гэсэн боловч бүтэлгүйтэх, гай болох