татанхай
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [tataŋxai]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠲ᠋ᠠᠳ᠋ᠠᠠᠭᠡᠠᠠ᠊ᠢ
- (татангхаи)
Үгийн утга
[засварлах]- I тэм.
- Хүн, амьтны бие эрхтэн гүйцэд тэнийж чадахгүй болсон нь
- шилж. Харамч, харуу
- I.
- татанхай шаваг урга. (нэгэн зүйл давжаа шарилж).
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- татанхай гар - гүйцэд тэнийж чаддаггүй гар
- гар татанхай - харамч
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]та|тан|хай тэм.. ~ гартай
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]
Орчуулга
[засварлах]Хоршоо үг
[засварлах]- татанхай халанхай - а.түлэгдсэн хайрагдсан сорви; б.татсан түлэгдсэн, хөгжлийн бэрхшээлтэй
- өрөөл татанхай - хүн, амьтны биеийн аль нэг эд эрхтэн мэдээгүйжих согог
- оронго татанхай - доголон, тахир дутуу