татанхай
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [tataŋxai]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠲ᠋ᠠᠳ᠋ᠠᠠᠭᠡᠠᠠ᠊ᠢ
- (татангхаи)
Үгийн утга[засварлах]
- I тэм.
- Хүн, амьтны бие эрхтэн гүйцэд тэнийж чадахгүй болсон нь
- шилж. Харамч, харуу
- I.
- татанхай шаваг урга. (нэгэн зүйл давжаа шарилж).
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- татанхай гар - гүйцэд тэнийж чаддаггүй гар
- гар татанхай - харамч
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
та|тан|хай тэм.. ~ гартай
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
- татанхай халанхай - а.түлэгдсэн хайрагдсан сорви; б.татсан түлэгдсэн, хөгжлийн бэрхшээлтэй
- өрөөл татанхай - хүн, амьтны биеийн аль нэг эд эрхтэн мэдээгүйжих согог
- оронго татанхай - доголон, тахир дутуу