тайвуу
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [taiwu:]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠲ᠋ᠠ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊ᠪᠤᡍᠣ
- (тайибуу)
Үгийн утга[засварлах]
- I тэм.
- Санаа амар, сэтгэл тавиу, уужим тайван байдалтай
- II нэр.
- Барилгын нуруу, хавирга нурууг тоссон бүдүүн мод.
- III нэр.
- хуучир. Тайфугийн дараах түшмэлийн цол, мөн хааныг залгамжлагч хөвгүүнийг заан жолоодох туслах түшмэлийн цол
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- тайвуу зан - юманд уужуу тайван, хүлээцтэй ханддаг зан
- тайвуу суух - яарах зүйлгүй, тайван суух
- тайвуу ярих - яаралгүй тайван ярих
- тайвуу хүн - тайвуу цолтой түшмэл
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
тай|вуу тэм.. ~ ярих, тайвуухан
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]