орь
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [orĭ]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠡᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ
- (ори)
Үгийн утга
[засварлах]- I нэр.
- Ид чадал, цог жавхаа
- II чимээ.
- Шаналал зовлон тохиолдсоноос хашгиран бархирах дуу чимээ
- III тэм.
- Хань ижил, найз нөхөдгүй, ганцаар
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- орь сайтай - цог жавхаатай, омог төгөлдөр
- орь ус - магмаас ялгаран гарч, дэлхийн бөмбөрцгийн чийгийн эргэлтэд анх удаагаа орж буй хүчил төрөгч, ус төрөгч хоёроос бүрдэх ус
- орь дуу тавих/орь дуу алдах - энэлж шаналан чангаар уйлах
- орь ганц - гав ганц
- орь ганцаар - цор ганцаар
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]орь тэм.. цор) ~ ганцаараа III.(энэлэх дуу) ~ дуу алдах/тавих
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]