орь
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [orĭ]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠡᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ
- (ори)
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.
- Ид чадал, цог жавхаа
- II чимээ.
- Шаналал зовлон тохиолдсоноос хашгиран бархирах дуу чимээ
- III тэм.
- Хань ижил, найз нөхөдгүй, ганцаар
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- орь сайтай - цог жавхаатай, омог төгөлдөр
- орь ус - магмаас ялгаран гарч, дэлхийн бөмбөрцгийн чийгийн эргэлтэд анх удаагаа орж буй хүчил төрөгч, ус төрөгч хоёроос бүрдэх ус
- орь дуу тавих/орь дуу алдах - энэлж шаналан чангаар уйлах
- орь ганц - гав ганц
- орь ганцаар - цор ганцаар
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
орь тэм.. цор) ~ ганцаараа III.(энэлэх дуу) ~ дуу алдах/тавих
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]