олдох
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [olŏd]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠡᠣ᠊᠊ᠯᠳ᠋ᠠᠠᠠᠣ
ᠡᠣ᠊᠊ᠯᠠᠳ᠋ᠠᠠᠠᠣ
- (олда)
Үгийн утга[засварлах]
- I үйл.
- Алдсан гээсэн, хайж хүсэж байсан зүйл нь тохиолдох
- Ойлгогдох, ухагдах, мэдэгдэх
- хуучир. Өршөөн хүмүүжүүлэх
- II үйл.
- Хэтэрхий олон болох
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- адуу олдох - алдсан адуугаа олох
- зав олдох - зав чөлөөтэй болох
- бололцоо олдох - бололцоо гарах, тохиолдох
- арга нь олдох - учир зүй нь шийдэгдэн ойлгогдох
- учир нь олдох - хэрэг явдлын мөн чанар нь илрэх, тайлагдах
- олдон засах - өршөөн засах, илбэн засах
- мал олдох - мал хэтэрхий олон болох
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ол|д/ох үйл. зав чөлөө ~ (мэдэгдэх) арга/учир нь ~ II.(олон байх) малын тоо ~, олдоно, олджээ, олдож; олдчих
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
- үг олдох - дэмий их ярьж, цаг алдах
- олдошгүй орхоодой - эрхэм ховор зүйл~Эдний хэлэлцэхийг сонсож Ургаа үүдэн гаднах хүмүүсийн “Хэн... нийтийн малыг хохируулсан Ургааг л олдошгүй орхоодой болчихож” гэж уур хилэнтэй хэлэлцэхийг сонссоноо зүрх нь цацарч зориг алдран юу ч хэлэлгүй гарч явав (Баяндалай, Ширээт зуугийн шинэ байлдаан).
- ↑ лам олдохгүй бол буцахдаа залах
- ↑ оршил дуршил нь олдохгүй
- ↑ сүүл толгой нь олдохгүй
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
Аман зохиолд орсон нь[засварлах]
Зүйр үг[засварлах]
- Баян хүнд ураг олдох
Тайлбар: баян хүнтэй худ ураг болох хүн олон