мөргөлдөх
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [mцrgцldц̆]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- (мөргүлдү)
Үгийн утга[засварлах]
- үйл.
- Адгуус, амьтад хоорондоо эвэр толгойгоороо тулалдах
- Хүмүүс бие биетэйгээ гэнэт санамсаргүй тулгарах, таарах
- шилж. Зөрчил хурцдан илт тэмцэлдэх, харгалдах
- Учрахгүй гэсэн хүнтэйгээ гэнэт тулгарах
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- хуц мөргөлдөх - хуц тулалдах
- мөргөлдөж тоглох - бие биенээ мөргөн наадах
- халз мөргөлдөх - яг таарах, тулах
- –Шалгалтаа өгөөгүй байтал багштайгаа гэнэт яриа.
мөргөлдөх. -
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
- харц мөргөлдөх - харц тулгарах