мансуурагч

Wiktionary-с

Монголоор[засварлах]

Үгийн гарал[засварлах]

Үгийн дуудлага[засварлах]

[]

Үндэсний бичиг[засварлах]

Галиглах зарчим

Үгийн утга[засварлах]

нэр.
  1. Мансууруулах бодос хэрэглэгч;
  2. шилж. Дүйнгэ, маанаг бай­далтай болсон нь.

Утга зохиолын жишээ[засварлах]

Туслагчийн их гэрт согтон мансуурагчид хамаа намаагүй орилолдоно. Ц.Уламбаяр. Хүний чанар;

Ойролцоо үг[засварлах]

Нийлмэл үг[засварлах]

Зөв бичихзүй[засварлах]

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

Орчуулга[засварлах]

Товчилсон үг[засварлах]

Хэлц үг[засварлах]

Өвөрмөц хэлц[засварлах]

Хэвшмэл хэлц[засварлах]

Аман зохиолд орсон нь[засварлах]