ман
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- []
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠮᠠᠠ᠊ᠢ᠊ᠡ᠋
ᠮᠠ᠊ᠨ
Үгийн утга[засварлах]
- I амьт.
- Шаргал зоотой, цагаан хэвлийтэй, толгой урт, ам том, хэлний үзүүр хоёр салаа, гол усны ойр ойд орших нэгэн зүйлийн хоргүй аварга могой.
- '
- Нэгдүгээр биеийн төлөөний үгийн олон тооны нэрлэхийн тийн ялгалд буй хэлбэр
Утга зохиолын жишээ[засварлах]
- Мантай хамт явсан. С.Буяннэмэх. Түүвэр зохиол.,
- Нэг нэг үнээ татаж саах зэргийн нэмсэн албыг… засаг туслагч түшмэд ман харьяагүй хэмээгээд дураар шийтгэсэн. Ардын заргын бичиг.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Могой мянган жил болбол ман болдог
- Ман мянган жил болбол луу болдог