ман
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- []
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠮᠠᠠ᠊ᠢ᠊ᠡ᠋
ᠮᠠ᠊ᠨ
Үгийн утга
[засварлах]- I амьт.
- Шаргал зоотой, цагаан хэвлийтэй, толгой урт, ам том, хэлний үзүүр хоёр салаа, гол усны ойр ойд орших нэгэн зүйлийн хоргүй аварга могой.
- '
- Нэгдүгээр биеийн төлөөний үгийн олон тооны нэрлэхийн тийн ялгалд буй хэлбэр
Утга зохиолын жишээ
[засварлах]- Мантай хамт явсан. С.Буяннэмэх. Түүвэр зохиол.,
- Нэг нэг үнээ татаж саах зэргийн нэмсэн албыг… засаг туслагч түшмэд ман харьяагүй хэмээгээд дураар шийтгэсэн. Ардын заргын бичиг.
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]
Орчуулга
[засварлах]Товчилсон үг
[засварлах]Хэлц үг
[засварлах]Өвөрмөц хэлц
[засварлах]Хэвшмэл хэлц
[засварлах]- Могой мянган жил болбол ман болдог
- Ман мянган жил болбол луу болдог