зээ
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [ʣe:]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠵ᠊ᠨ
ᠵ᠊ᠢ᠊ᠭᠡᠡ᠋
- (жигэ) ~ хүүхэд (жэ) = за
Үгийн утга[засварлах]
- I аялга.
- Бусдын хэлснийг хүлээн зөвшөөрөхөд хэрэглэх аялга үг
- Холбоо, шүлэг, ерөөл эхлүүлэх аялга
- II нэр.
- Төрсөн хүүхэн болон эгч, охин дүүгийн хүүхэд
- III нэр.
- Харвуулын сумны зэвийн үүсгэрийг тоссон газар;
- Мөн үүсгэрийн завсарт хийх таван нүд цоолборлосон бяцхан булцуу; годил; харвахад нүднүүдэд салхи тосч исгэрэн дуугарна
- IV.
- V.
- VI аялга.
- Нохой зэргийг өдөөн турхирах аялга.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- заа зээ болох - юмыг хоёр этгээд харилцан тохиролцох
- зээ зуугүй болох - ийм тийм зовлон шалтаг тоочилгүйгээр тохиролцох
- сумны зээ - дуут сумны булцуу
- зээ царцаахай амьт. - тарианы үр иддэг нэгэн зүйл шавж
- зээ хас нэр.эрдэнэ. - дээд зэргийн хаш
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
зээ нэр. зээгийн, зээд, зээгээс, о.тоо зээ нар
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Зэс мөнгөнд эвдэл байдаг
- Зээ нагацад холдлого байдаг
- Зэсийн сайн зэвэрдэггүй
- Зээ нагац марталцдаггүй
- Зээ гэвэл ёогүй
- Зээрд гэвэл халзангүй
- Зээ гэвэл нагац гэх
- Зээр гэвэл ооно гэх
- Зээ гэхэд морь хурдан
- Зэрэгцээд очиход зээр хурдан
- Туу гэхэд нохой хурдан
- Тулаад очиход туулай хурдан
- Зээ нагацын сүлбээ нь нэг
- Зээрийн хүзүүний холбоо нь нэг
- Зээ нагацын сүлбээтэй
- Зээрд морины холбоотой
- Зээ хүн
- Зүрхэндээ үстэй
- Зээ хүн
- Зэрэгт багтахгүй
- Зээ хүүхдийг санахаар
- Жимсний модыг сана
- Зээ хүүхдээр үр хийхгүй
- Зээрийн зулзгаар мал хийхгүй
- Зээрд морины холбоо нэг
- Зээ нагацын сүлбээ нэг
- Зээрд морь уяатай
- Зээ нагац сүлбээтэй