зэрэгцэх
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [ʣerexʦĕ]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠵᠠ᠊ᠷᠭᠡᠴᠠᠬᠥ
- (жэргэчэ)
Үгийн утга[засварлах]
- үйл.
- Хоёр, түүнээс дээш хүн, юмны зэрэгцээ болох
- Хоёр ба түүнээс дээш үйл хөдлөл ижил цагт давхцах
- хэл шинж. Хоорондоо зэрэгцэх харьцаа бүхий хэд хэдэн гишүүн
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- #Чацуу болох -
- олон ажил зэрэгцэх - олон ажил давхардах
- зэрэгцсэн байц - нэг үгэнд захирагдах нэг төрлийн хэд хэдэн байц
- зэрэгцсэн гишүүн - нэг өгүүлбэрийн доторх хоорондоо зэрэгцсэн харьцаа бүхий хэд хэдэн гишүүн
- зэрэгцсэн нөхцөл үйл үг - нэг үйл нь нөгөө үйлтэйгээ зэрэг явагдах утгыг заасан нөхцөл үйл үгийн нэг хэлбэр; монгол хэлний зэрэгцэх нөхцөл үйл үг нь -ж, -ч нөхцлөөр илэрнэ
- зэрэгцсэн өгүүлбэр - нийлмэл өгүүлбэрийн доторх хоорондоо зэрэгцсэн харьцаа бүхий өгүүлбэрүүд
- зэрэгцсэн өгүүлэгдэхүүн - нэг өгүүлбэрийн доторх хоорондоо зэрэгцсэн харьцаа бүхий нэг ба хэд хэдэн өгүүлэхүүн бүхий хэдэн өгүүлэгдэхүүн
- зэрэгцсэн өгүүлэхүүн - хоорондоо зэрэгцсэн харьцаатай бөгөөд нэг ба хэд хэдэн өгүүлэгдэхүүнийг тайлбарласан хэдэн өгүүлэхүүн
- зэрэгцсэн тодотгол - хүн юмын шинж чанарыг зэргээр тодотгосон адил төрлийн хэд хэдэн тодотгол
- зэрэгцсэн тусагдахуун - нэг үгэнд захирагдах адил хэлбэртэй хэд хэдэн тусагдахуун
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
зэ|рэг|ц/эх үйл. *мөр ~ (эн тэнцүү байх), зэрэгцэнэ, зэрэгцжээ, зэрэгцэж; зэрэгцэцгээх, зэрэгцчих
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]