завшаанч
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [ʣafʃa:nʧĭ]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠵᠠᠪᠰ᠊ᠢ᠊ᠶᠡᠠᠴ᠊ᠢ
- (жабсийанчи)
Үгийн утга[засварлах]
- тэм.
- Учрал, боломж бололцоо тохиовол алддаггүй завдаатай хүн
- Олз ашигт дуртай, завшимтгай
- Ямар нэгэн зүйлийг гүйцэтгэхэд дүйтэй, шаламгай, ончтой.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- завшаанч хүн - ажлын завсар сиймхий, сул чөлөөг алддаггүй хүн
- завшаанч хүүхэн - тохиол боломжийг андахгүй ашигладаг хүүхэн
- завшаанч эр - олз ашиг эрж явдаг эр
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
зав|шаанч тэм..
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]