дөрөвч
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [dцrцfʧĭ]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠲ᠋ᠣ᠊᠊ᠢ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᠪᠴ᠊ᠢ
- (дөрүбчи)
Үгийн утга[засварлах]
- нэр.
- Дөрний оосор, цулбуур; ногт;
- Арьсан зулагт модон ул хадаж, бороо усанд өмсөх шаахай;
- Юмыг хавчиж үүрэх хавчиг үүрэг.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]