бэлгэ
Харагдац
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [belgĕ]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠪᠡ᠊ᠯᠭᠡᠡ᠋
- (бэлгэ) ≠ бэлэг
Үгийн утга
[засварлах]- I нэр.
- Шинж, тэмдэг, совин ёр, илбэ
- Өлзий ерөөл
- II нэр.
- Хүн, амьтны им эрхтэн
- хуучир. Харуул манаа зэрэгт хэрэглэдэг тэмдэг шошго.
- III.
- бэлгэ тэмдэг тоо. (дөчин нэгэн оронтой тооны нэр), их бэлгэ тэмдэг (дөчин хоёр оронтой тооны нэр).
- IV.
- нэр. Мэргэ, төлгө.
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- амны бэлгэ - ерөөл
- бэлгэ муутай - муу ёрын
- бэлгэ сайтай - сайны ерөөлтэй
- бэлгэ зохиох - ерөөл зохиох
- бэлгэ эрхтэн - хүн, амьтны хүйс ялгах эрхтэн
- бэлгийн замын өвчин - бэлгийн замаар дамжих халдварт өвчин
- эм бэлгэ - эм хүн, амьтны им эрхтэн
- эр бэлгэ - эр хүн, амьтны им эрхтэн
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]бэл|гэ нэр. билиг, бэлгийн, бэлгэд, бэлгээр, бэлгэтэй
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]
Орчуулга
[засварлах]Хоршоо үг
[засварлах]- бэлгэ ёр - шинж тэмдэг
- бэлгэ тэмдэг - а.шинж тэмдэг, ёр тэмдэг; б.дөчин нэгэн оронтой тооны нэр
- бэлгэ шинж - тэмдэг, чанар байдал
- зөн бэлгэ - оюун ухаанаас гадуур сэрэгдэн төсөөлөгдөх зүйл
- бэлгэ дэмбэрэл - учрал ерөөл
- өлзий бэлгэ - сайн хувь ерөөл
Товчилсон үгХэлц үг
[засварлах]Өвөрмөц хэлц
[засварлах]Хэвшмэл хэлц
[засварлах]- Бэлгэ дэмбэрэл баясахын хань
- Бэлчээр ус малжихын
- Монгол хүн бэлгээрээ
Тайлбар: монголчууд бэлгэ дэмбэрлийг эрхэмлэдэг