бугуйл
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [buǧuil]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠪᠤᡍᠣ᠊᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊᠊ᠯ᠊ᠢ
- (багуйили)
Үгийн утга[засварлах]
- нэр.
- Сур, дээсний нэгэн үзүүрт гогцоо гаргаж, нөгөө талыг оруулан эвхэж, эргэлдүүлэн хаяж, адуу малын толгойд шидэн оосорлон барих хэрэгсэл
- шилж. Гогцоорсон юм.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- бугуйл хаях - хүн, мал, амьтны хүзүүнд цалам шидэн барих
- дээсэн бугуйл - хялгас дээсээр хийсэн цалам
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
бу|гуйл нэр. бугуйлын, бугуйлд, бугуйлаар
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]