бич
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [biʧĭ]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠪᠡᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ
- (бэчин)
Үгийн утга[засварлах]
- нэр.
- амьт. Дөрвөн мөчний эрхий хуруу нь бусад хуруунаасаа салангид учир атгаж авирахдаа сурамгай, урт гар, сүүл нарийн, гуя туранхай, бие бүхий хүнд маш ойр, хүнтэй адил шүдтэй хүн дүрст амьтан
- зурхай. Билгийн тооллын арван хоёр эрхтний есдэхийн нэр
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- алтан мич амьт. - урт сүүлтэй, алтан утас мэт гялалзсан шар үстэй нэг зүйл мич
- бичин сар - VIII.5IX.5 хооронд тохиох хугацаа; бичний ороо орж, модноос буун газраар жимс түүх цаг
- бич өдөр - сар бүрийн бич эзэлсэн өдөр, сарын зурхайн долоодахь нь
- бичин цаг - 15.4017.40 цаг
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
бич амьт.. бичин, бичний, бичийг, бичинд, бичнээс, бичээр
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ᠪᠡᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ ᠊ᠣ
ᠪᠡᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ ᠳ᠋ᠣ
ᠪᠡᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ ᠊ᠢ
ᠪᠡᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ ᠡᠴ᠊᠊ᠨ
ᠪᠡᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ᠋ ᠢᠶᠡᠷ
ᠪᠡᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ ᠲ᠋ᠠ᠊ᠢ
ᠪᠡᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ
ᠪᠡᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ᠋ ᠢᠶᠡ᠊ᠨ
ᠪᠡᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ ᠨᠣ᠊ᠬᠥᠣ᠊᠊ᠨ
- /~ний /~д /~ийг /~ээс /~ээр /~тэй /~рүү /~ээ /~үүд
Орчуулга[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Ганбу
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Барсгүй ууланд
- Бич хаан сууна