шүтээн
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [ʃьte:n]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠰ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊ᠭᠡ᠊ᠨ
- (ситүгэн)
Үгийн утга[засварлах]
- нэр.шашин.
- Тахих, бишрэх, сүслэн шүтэх, хүндлэн дээдлэх юм
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
шү|тээн нэр. шүтээний, шүтээнд, шүтээнээс, о.тоо шүтээнүүд
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
- бурхан шүтээн - хүний итгэл бишрэл бүхий зурмал, сийлмэл, цутгамал бурхдыг нэрлэх ерөнхий нэр ба дээд шүтээн
- онгод шүтээн - бөө буух үед биед нь орж ирэх, хий сүг гэгч тахих бишрэх юм
- онгон шүтээн - а.тахин шүтэж буй эзэд, савдагийн сүг сүнс, тэдгээрийг дүрсэлсэн дүрс; б.шилж. ариун нандин, эрхэм зүйл