сэрүүн
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [serь:n]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠰᠠ᠊ᠷᠠᠬᠥ᠊ᠨ
ᠰᠠ᠊ᠷ᠊ᠢ᠊ᠬᠥ᠊ᠨ
- (сэригүн)
Үгийн утга[засварлах]
- I тэм.
- Жихүүн, хүйтэвтэр байдал
- II тэм.
- Хүн амьтны унтаагүй үе
- шилж. Хүний амьд байх үе; сэрүүн тунгалаг хорш
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- сэрүүн салхи - хүйтэн салхи
- сэрүүний улирал - хавар намрын цаг
- сэрүүн булаг - ямагт хүйтэн устай байдаг булаг
- сэрүүн шөнө - бага зэрэг хүйтэн шөнө
- сэрүүний амьсгал - хүйтний эх
- сэрүүн орох - хүйтэрч эхлэх
- намрын сэрүүн - намрын хүйтэн үе
- өглөөний сэрүүн - өглөөний жавар арилаагүй хэсэг үе
- сэрүүн ундаа - хөргөсөн ундаа, хийжүүлсэн ундаа
- сэрүүн хэвтэх - унталгүй хэвтэх
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
сэ|рүүн тэм.. сэрүүвтэр, сэрүүний, сэрүүнд, сэрүүнээр
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
- сэрүүн бүлээн - зөөг
- хүйтэн сэрүүн - а.халуун дулаан биш; б.намар, өвлийн цаг
- сэрүүн тунгалаг - а.амьд сэрүүн; сэрүүн тунгалаг байх - амьд байх
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
- сэрүүн зүүдлэх - бүтэхгүй юм сэдэх
- сэрүүндээ гарах - төвөг бэрх, хүчир зовлон, аюул бартааг нэгэнт туулаад аятай, таатай байдалд шилжих
- сэрүүн байгаад дороо шээх - а.мэдсээр байж гэнэдэх; б.мэдэж байж гэнэн, муу үйлийг үйлдэх
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Сэрүүн байвал дороо мэднэ
- Сэрмүүн байвал дороо чадна
- Сэрүүн бороо ороход сөөг давахгүй нөмөр
- Сэтгэл зовоод ирэхэд сархад давахгүй нөмөр