гав
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [ǧaw]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠭᠠᠪ
ᠭᠠᠪᠡᠡ᠋
- (габа) ~ гинж (габ) ~ ганц
Үгийн утга[засварлах]
- I нэр.
- Хатуу юманд гарсан ан цав
- II нэр.
- Ялтны хоёр гарын бугуйгаар холбож агдлах төмөр хэрэгсэл
- III нэр.
- Эв эе, эв түнжин;
- Эв дүй
- IV.
- гав шав хорш. (хурдан хөдөлгөөнтэй, шаламгай, гавшгай), гав шав ажиллах (хурдан шаламгай ажиллах), гав шав хийсэн хүн (хөнгөн, шаламгай хүн).
- V сул.
- “Га”гаар эхлэсэн үгэнд хүч нэмэгдүүлэх үг
- VI.
- гав гав аялга. Гөлөгний дуугарах дуу.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
- гав гарах - ан цав суух
- гав суух - гавтах
- газрын гав - а.газрын ан цав; б.алс хол, газрын мухар
- гав зүүх - гавлах
- гав хийх - а.гав зохион бүтээх; б.гав зүүх
- эв гавыг нь олох - а.эв зүйг нь олох; б.аргаар үзэх; в.эвдэрсэн юмыг ормоор нь эвлүүлэх
- гав ганц - цор ганц, ердөө л ганц
- гав ганц хүүхэд - цор ганц хүүхэд
- гав ганцаараа/гав ганцаарханаа - ердөө л ганцаараараа
- гав шар - гүн шар гав гашуун
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
гав I.нэр. ~ цав хорш. II.нэр (төмөр хэрэгсэл) гарын ~, гавыг, гавны, гавд, гаваар
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Хоршоо үг[засварлах]
- ан гав - юмны ангайж цуурсан хэсэг
- гав цав - юмны хагарч цуурсан хэсэг
- гав гинж - хэрэгтэн хүний гар, хөлөнд зүүж агдлах хэрэгсэл
- гав дөнгө - ялтны гар хөлийг холбох, хүзүүнд нь углах зүйл
- гав тушаа - гав гинж
- эв гав - эв дүй
- гав шав - хурдан хөдөлгөөнтэй, шаламгай, гавшгай
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
- газрын гаваар орох - ор сураггүй алга болох