ан

Wiktionary-с

Монголоор[засварлах]

Үгийн гарал[засварлах]

Үгийн дуудлага[засварлах]

[aŋ]

Үндэсний бичиг[засварлах]

ᠡ‍ᠠ‍᠊ᠨ
ᠡ‍ᠠ‍‍ᠠ‍᠊ᠢ᠊ᠡ᠋


(анг)

Галиглах зарчим

Үгийн утга[засварлах]

I нэр.
  1. Юмны хагарч үүссэн гав цав
II нэр.
  1. Хүнсний хувийн хэрэгцээнд зориулан алж ашиглах зэрлэг амьтан
III.
  1. ан ааль хорш. (зан ааль), ан зан хорш
IV.
  1. ан сан хорш. (санд мэнд, эмх замбараагүй).

Ойролцоо үг[засварлах]

Нийлмэл үг[засварлах]

ан үүсэх - цав үүсэх, нүх үүсэх
газрын ан - цуурч хагарсан газрын цав
ан агнах - гөрөө хийх
ан хамгаалагч - ан амьтныг хамгаалах үүрэг бүхий хүн
ангийн хишиг - ан ав олзтой болсныг бэлгэдэж, ангийн эвэр, толгой, соёо, савар, хумс зэргийг авч хадгалдаг зан үйл
ан амьтны сүрэг - нэг зүйлийн амьтад хоорондоо хэсэг хэсгээрээ зохилдон амьдрах сүрэг

Зөв бичихзүй[засварлах]

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

ан нэр. анд

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]

Орчуулга[засварлах]

Хоршоо үг[засварлах]

Товчилсон үг[засварлах]

ААХХ Ан Амьтныг Хамгаалах Хөдөлгөөн
АОҮ Ан Олзворын Үйлдвэр
ОАН Ой, Ан Нэгтгэл
ОАСХ Ой, Ан Судлалын Хүрээлэн

Хэлц үг[засварлах]

Өвөрмөц хэлц[засварлах]

Хэвшмэл хэлц[засварлах]

Ан айвал хол арилах
Айл айвал ахаа бараадах
Ан гөрөөгөөр баяждаггүй
Амны тамхиар үгүйрдэггүй
Ан хийсэн хүн баяжихгүй
Мал адуулсан хүн бадарлахгүй
Ан хөөвөл тогоо дүүрнэ
Архи хөөвөл толгой дүйрнэ

Аман зохиолд орсон нь[засварлах]