өвөөлж
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [цwц:lʤĭ]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠪᠤᠭᠡ᠊ᠯ᠊ᠵ᠊ᠢ
- (өбүгэлжи)
Үгийн утга
[засварлах]- амьт.
- Өд хүрэвтэр, хошуу нарийн урт, бага зэрэг махир, толгойдоо өвөгтэй, сүүлний өөхөн булчирхайгаасаа өмхий үнэртэй шингэн ялгаруулдаг нэг зүйл шувуу, мод чулууны хонгил, хэрэм ханын завсарт үүрлэн амьдарна.
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]ө|вөөлж амьт.. өвөөлжид, өвөөлжөөр
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]
Орчуулга
[засварлах]Товчилсон үг
[засварлах]Хэлц үг
[засварлах]Өвөрмөц хэлц
[засварлах]Хэвшмэл хэлц
[засварлах]- Өвөг хүн эмгэндээ хайртай
- Өвөөлж шувуу өндгөндөө хайртай