өвөөлж
Монголоор[засварлах]
Үгийн гарал[засварлах]
Үгийн дуудлага[засварлах]
- [цwц:lʤĭ]
Үндэсний бичиг[засварлах]
- ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠪᠤᠭᠡ᠊ᠯ᠊ᠵ᠊ᠢ
- (өбүгэлжи)
Үгийн утга[засварлах]
- амьт.
- Өд хүрэвтэр, хошуу нарийн урт, бага зэрэг махир, толгойдоо өвөгтэй, сүүлний өөхөн булчирхайгаасаа өмхий үнэртэй шингэн ялгаруулдаг нэг зүйл шувуу, мод чулууны хонгил, хэрэм ханын завсарт үүрлэн амьдарна.
Ойролцоо үг[засварлах]
Нийлмэл үг[засварлах]
Зөв бичихзүй[засварлах]
Кирил бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
ө|вөөлж амьт.. өвөөлжид, өвөөлжөөр
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй[засварлах]
Орчуулга[засварлах]
Товчилсон үг[засварлах]
Хэлц үг[засварлах]
Өвөрмөц хэлц[засварлах]
Хэвшмэл хэлц[засварлах]
- Өвөг хүн эмгэндээ хайртай
- Өвөөлж шувуу өндгөндөө хайртай