үндэстэн

Монголоор

Үгийн дуудлага

[ьndesten]

Үндэсний бичиг

ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍ᠳ᠋ᠣ᠊‍ᠰ‍ᠣ᠊ᠳ᠋‍ᠠ‍᠊ᠨ

(үндүсүтэн)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

нэр.

1. Нийтийн нэг хэл соёл, газар нутагтай түүхийн урт удаан хугацааны явцад бүрэлдэн тогтсон ястнуудын нэгдэл

Нийлмэл үг

үндэстний цөөнх - нэг улсад харъяалагдах олон үндэстнүүдээс цөөн тоотон хүмүүс

улс үндэстэн - нэгэн улсад харъяалагдах бүлэг хүмүүс

үндэстний хэл - үндэстний эзэмшин хэрэглэж буй хэл

үндэстний соёл - нийгмийн урт удаан хугцаанд хэвшин тогтсон үндэсний өвөрмөц соёл түүхийн бүх хэлбэр

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

үн|дэс|тэн нэр. Нэгдсэн Үндэстний (Үндэсний) Байгууллага (НҮБ), үндэстэнд, үндэстнээс, о.тоо үндэст­нүүд

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй

ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍ᠳ᠋ᠣ᠊‍ᠰ‍ᠣ᠊ᠳ᠋‍ᠠ‍᠊ᠨ ᠊ᠣ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍ᠳ᠋ᠣ᠊‍ᠰ‍ᠣ᠊ᠳ᠋‍ᠠ‍᠊ᠨ ᠳ᠋ᠣ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍ᠳ᠋ᠣ᠊‍ᠰ‍ᠣ᠊ᠳ᠋‍ᠠ‍᠊ᠨ ᠊ᠢ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍ᠳ᠋ᠣ᠊‍ᠰ‍ᠣ᠊ᠳ᠋‍ᠠ‍᠊ᠨ ᠡᠴ᠊‍᠊ᠨ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍ᠳ᠋ᠣ᠊‍ᠰ‍ᠣ᠊ᠳ᠋‍ᠠ‍᠊‍ᠨ᠋‍ ᠢᠶᠡᠷ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍ᠳ᠋ᠣ᠊‍ᠰ‍ᠣ᠊ᠳ᠋‍ᠠ‍᠊ᠨ ᠲ᠋‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍ᠳ᠋ᠣ᠊‍ᠰ‍ᠣ᠊ᠳ᠋‍ᠠ‍᠊ᠨ ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍ᠳ᠋ᠣ᠊‍ᠰ‍ᠣ᠊ᠳ᠋‍ᠠ‍᠊‍ᠨ᠋‍ ᠢᠶᠡ‍᠊ᠨ
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍ᠳ᠋ᠣ᠊‍ᠰ‍ᠣ᠊ᠳ᠋‍ᠠ‍᠊ᠨ ᠨᠣ᠊ᠬᠥᠣ᠊᠊ᠨ

/~ий /~д /~ийг /~ээс /~ээр /~тэй /~ рүү /~ээ /~үүд

Хоршоо үг

• үндэстэн ястан - нэг хэл яриа, нийтлэг ёс заншил бүхий бүлэг хүмүүсийн ерөнхий нэр
• угсаа үндэстэн - гарал үүсэл, хэл соёл нэгтэй хүмүүс